Beelden en de stem van ouderen bij afscheid Marieke van der Waal

Beelden en de stem van ouderen bij afscheid Marieke van der Waal

Op woensdag 15 januari jl. nam Marieke van der Waal afscheid van Leyden Academy, na er ruim negen jaar actief te zijn geweest als directeur-bestuurder. Ter gelegenheid van haar afscheid werd in Scheltema te Leiden de bijeenkomst ‘Beelden van jong en oud’ georganiseerd. In het programma kwamen wetenschap, beleid en praktijk samen op twee thema’s die Marieke en Leyden Academy na aan het hart liggen: positieve beeldvorming over ouderen en het ouder worden, en het centraal stellen van het perspectief van oudere mensen.

Contact tussen generaties
Jolanda Lindenberg ging in haar voordacht in op de ‘generatiestrijd’ die zou woeden tussen babyboomers en millennials. Zij gaf aan dat het denken in generaties nuttig kan zijn, het geeft context en duiding bij wat mensen uit dezelfde levensfase verbindt, maar tegelijk werkt het beperkend. Generaties zijn niet vastomlijnd, de grenzen zijn arbitrair en mensen blijven zich ontwikkelen. Volgens Jolanda moeten we generaties en kalenderleeftijden sowieso niet als uitgangspunt nemen in ons denken. Om beeldvorming over en weer positief te beïnvloeden, is contact tussen jongeren en ouderen op zichzelf niet genoeg. Voorwaarden zijn persoonlijk, langdurig contact, op gelijkwaardige basis, bijvoorbeeld op basis van gedeelde interesses. Mooie voorbeelden van dergelijke ontmoetingen toonde Ingrid Meijering van stichting GetOud. Zij presenteerde enkele originele initiatieven die jong en oud verbinden, vaak ontwikkeld in samenwerking met Marieke van der Waal namens Leyden Academy en het Jo Visser fonds. Projecten als LevensLes en TattooAge brachten scholieren op een creatieve wijze in contact met inspirerende ouderen.

De stem van ouderen
Hoe geven we structureel ruimte aan de stem van ouderen, bijvoorbeeld in beleid? De derde spreekster Marilyn Haimé is lid van de Raad van Ouderen, die de minister gevraagd en ongevraagd van advies voorziet. Zij vertelde over het ontstaan van de Raad en de adviezen die in het afgelopen jaar zijn uitgebracht. Haimé is raadslid als afgevaardigde van Netwerk NOOM en behartigt onder meer de belangen van oudere migranten, een groep die “net zo divers is als de rest van de samenleving.” Uiteraard mocht de stem van ouderen zelf ook niet ontbreken op het podium. Zoals zij eerder gewend was te doen binnen de executive leergang Veroudering en Gezondheidszorg, interviewde Marieke zelf een bijzonder echtpaar uit het Haagse Laakkwartier. Leo en Netty Olffers zetten sinds 2012 hun deuren voor ouderen uit de buurt, voor een kopje koffie, steun en gezelligheid. Inmiddels telt de Laakse Lente zo’n 80 leden en is hun huiskamer het kloppend hart van de buurt. Motto van Leo en Netty: “Aandacht is het mooiste dat je een mens kan geven.” Je zou elke wijk zo’n echtpaar wensen.|

Als verrassing voor Marieke kreeg ten slotte haar eigen koor het podium, het Lelystad Kamerkoor. Tien koorleden zongen voor Marieke ‘An Irish Blessing’ van James E. Moore, met de toepasselijke tekstregels: ‘May the road rise to meet you (…) and until we meet again, may you keep safe’.

Marieke van der Waal vertrekt bij Leyden Academy

Marieke van der Waal vertrekt bij Leyden Academy

Marieke van der Waal neemt na ruim negen jaar per 1 januari 2020 afscheid als directeur-bestuurder van Leyden Academy on Vitality and Ageing. Zij heeft besloten om een andere maatschappelijke rol te gaan vervullen en oriënteert zich op een volgende stap in haar carrière.

Marieke van der Waal was sinds april 2010 als directeur-bestuurder aan het instituut verbonden. Ze kijkt met veel voldoening terug: “Ik zie met trots dat Leyden Academy in het afgelopen decennium is uitgegroeid tot een toonaangevend kennisinstituut op het gebied van vitaliteit en veroudering. We zijn er met het team in geslaagd om nieuwe kennis uit eigen onderzoek en dat van anderen, over de diverse facetten van het ouder worden en de zorg die ermee gepaard gaat, breed toegankelijk te maken voor bestuurders, professionals en voor ouderen zelf.”

De Raad van Commissarissen is Van der Waal zeer erkentelijk voor haar bijdrage aan de professionalisering en positionering van Leyden Academy. Voorzitter Wim van den Goorbergh: “Sinds de oprichting in 2008 heeft Leyden Academy een indrukwekkende ontwikkeling doorgemaakt. Het instituut wordt gezien als gezaghebbend, deskundig en vernieuwend. Samen met haar medebestuurders, eerst Rudi Westendorp en daarna Joris Slaets, heeft Marieke daaraan een belangrijke bijdrage geleverd. Wij zijn haar daarvoor veel dank verschuldigd. Ik wens haar een mooie vervolgstap in haar loopbaan.”

Tineke Abma, hoogleraar Participatie en Diversiteit aan Amsterdam UMC, treedt per 1 december a.s. als directeur in dienst van Leyden Academy.

Neem in geval van vragen contact op met Niels Bartels, manager communicatie, via tel. (071) 524 0960 of via e-mail.

Meer variatie in wonen en zorg bij Expeditie Begonia

Meer variatie in wonen en zorg bij Expeditie Begonia

Op woensdag 10 oktober jl. organiseerde het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg (KCWZ) de vierde editie van het congres ‘Expeditie Begonia’. In de Rijtuigenloods in Amersfoort konden de zevenhonderd deelnemers woonvariaties ontdekken vanuit heel Nederland, met dit keer de nadruk op het versterken van sociale netwerken. Hoe kunnen woonvormen bijdragen aan sociale cohesie en een inclusieve samenleving? U vindt hier een sfeerverslag van het congres.

Tijdens Expeditie Begonia is ook een uitstapje gemaakt over onze landsgrenzen. Leyden Academy, KCWZ en het Jo Visser fonds presenteerden er de nieuwe publicatie Generaties over de grens, een bundeling inspirerende initiatieven met als doel jongeren en ouderen te verbinden. Variërend van woonprojecten uit Finland en de Verenigde Staten tot onderwijsinitiatieven uit India en Japan. De publicatie was het vertrekpunt voor twee goedbezochte rondetafelgesprekken onder leiding van Marieke van der Waal, waarin de expeditieleden ervaringen uitwisselden en in discussie gingen over de succesvoorwaarden voor intergenerationele projecten.

Generaties over de grens: jong en oud wonen, leven en beleven samen

Generaties over de grens: jong en oud wonen, leven en beleven samen

Er zijn in Nederland talloze voorbeelden van projecten waarin jongeren en ouderen samen wonen, met elkaar activiteiten ondernemen en elkaar helpen. Maar hoe zit dat eigenlijk in het buitenland? Samen met het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg en het Jo Visser fonds gingen we op zoek naar inspirerende intergenerationele initiatieven. In de publicatie ‘Generaties over de grens’ hebben we projecten verzameld van over de hele wereld: van Singapore tot Zuid-Afrika, van Australië tot België. De publicatie is op 10 oktober 2018 gepresenteerd op het congres Expeditie Begonia in Amersfoort.

Samen wonen, samen leven, samen beleven
In de eerdere gezamenlijke publicaties Generaties huizen samen (2016) en Generaties (net)werken samen (2017) bundelden we veelbelovende Nederlandse initiatieven waarin jong en oud van betekenis zijn voor elkaar. We concludeerden dat zij elkaar veel te bieden hebben en dat de wederzijdse beeldvorming kan verbeteren als sprake is van langdurig, gelijkwaardig en wederkerig contact. Veel van deze Nederlandse projecten blijken in vergelijkbare vorm ook in het buitenland te bestaan. Niet zo vreemd, want ook de uitdagingen zijn er vergelijkbaar. Zo wonen in veel steden veel ouderen alleen, terwijl er grote behoefte is aan studentenhuisvesting. Waar in Nederland stichting SOlink studenten bij senioren huisvestte, zien we dit idee ook terug in België, Duitsland, Zwitserland en Spanje. Er zijn ook initiatieven die flink verschillen van wat we in Nederland doen, zoals projecten gericht op het behoud van tradities en gebruiken in India en Maleisië. In ‘Generaties over de grens’ bekijken we hoe jong en oud over de hele wereld samen wonen, samen leven en samen beleven.

U kunt de publicatie hier doorbladeren. U kunt ook de pdf downloaden.

Neem voor meer informatie contact op met Marieke van der Waal.

Generaties over de grens

Foto: Juan Luiz Rodriguez (project Viure I Conviure)

Er zijn in Nederland talloze voorbeelden van projecten waarin jongeren en ouderen samen wonen, met elkaar activiteiten ondernemen en elkaar helpen. Maar hoe zit dat eigenlijk in het buitenland? Samen met het Aedes-Actiz Kenniscentrum Wonen-Zorg en het Jo Visser fonds gingen we op zoek naar inspirerende intergenerationele initiatieven. In de publicatie Generaties over de grens hebben we projecten verzameld van over de hele wereld: van Singapore tot Zuid-Afrika, van Australië tot België. De publicatie is op 10 oktober 2018 gepresenteerd op het congres Expeditie Begonia in Amersfoort.

Samen wonen, samen leven, samen beleven
In de eerdere gezamenlijke publicaties Generaties huizen samen (2016) en Generaties (net)werken samen (2017) bundelden we veelbelovende Nederlandse initiatieven waarin jong en oud van betekenis zijn voor elkaar. We concludeerden dat zij elkaar veel te bieden hebben en dat de wederzijdse beeldvorming kan verbeteren als sprake is van langdurig, gelijkwaardig en wederkerig contact. Veel van deze Nederlandse projecten blijken in vergelijkbare vorm ook in het buitenland te bestaan. Niet zo vreemd, want ook de uitdagingen zijn er vergelijkbaar. Zo wonen in veel steden veel ouderen alleen, terwijl er grote behoefte is aan studentenhuisvesting. Waar in Nederland stichting SOlink studenten bij senioren huisvestte, zien we dit idee ook terug in België, Duitsland, Zwitserland en Spanje. Er zijn ook initiatieven die flink verschillen van wat we in Nederland doen, zoals projecten gericht op het behoud van tradities en gebruiken in India en Maleisië. In ‘Generaties over de grens’ bekijken we hoe jong en oud over de hele wereld samen wonen, samen leven en samen beleven.

U kunt de publicatie hier doorbladeren. U kunt ook de pdf downloaden.

Neem voor meer informatie contact op met Niels Bartels.

Japanners leren over Nederlandse zorg en welzijn

Japanners leren over Nederlandse zorg en welzijn

In Japan neemt het aantal ouderen snel toe, ruim een kwart van de bevolking is ouder dan 65 jaar. Men verwacht dat in 2050 40% van alle Japanners ouder is dan 65 jaar. Naast dat de vergrijzing explosief is, krimpt het aantal inwoners door het lage geboortecijfer in recordtempo. Verder wonen de ouderen steeds minder vaak bij hun kinderen, waardoor de behoefte aan ondersteuning en zorg nog meer toeneemt. In het jaar 2025 wordt in de Japanse ouderenzorg een personeelstekort van 37.000 mensen verwacht.
In Japan kent men geen mantelzorg. Ook loopt Nederland voor als het gaat om vrijwilligerswerk en burgerinitiatieven van ouderen. Japanse onderzoekers zijn dan ook erg geïnteresseerd in Nederlandse goede voorbeelden van vrijwilligers in zorg en welzijn en hoe organisaties beter met elkaar kunnen samenwerken. Al meerdere keren heeft een Japanse delegatie ons land bezocht. Dit keer stond onder meer een bezoek aan organisaties in Lelystad op het programma. Hieronder een verslag met de leermomenten voor de Japanners.

Vrijwilligerswerk
Welzijn Lelystad verbindt bewoners in de wijken en ondersteunt bewonersinitiatieven. Het doel is naast preventie een sterke samenleving te creëren. Een voorbeeld van zo’n initiatief is kookclub De Waterbever. Deze kookclub bestaat uit ongeveer tien personen met leeftijd tussen 60 en 90 jaar. De meesten zijn alleenstaand en komen uit de wijk. Ze koken en eten samen, maar gaan ook vaak even wandelen.
Een ander speerpunt van Welzijn Lelystad is het begeleiden van vrijwilligerswerk. Zo worden COPD-patiënten gekoppeld aan vrijwilligers die onder andere met hen gaan wandelen, hen helpen bij het koken en hen naar de leefstijlcoach begeleiden. En met resultaat, want na een half jaar gingen deze longpatiënten minder vaak naar de huisarts, waren er minder ziekenhuisopnames en hadden ze een gezondere leefstijl. Welzijn Lelystad heeft recent een nieuw digitaal systeem opgezet waar vrijwilligers zich kunnen aanmelden en op vacatures kunnen reageren. Er is een grote diversiteit onder de vrijwilligers: 65-plussers, jongeren, mensen met een afstand tot arbeidsmarkt, mensen die tijdelijk geen werk hebben. Het systeem is zo ingericht dat het makkelijker wordt om te kijken welke activiteiten bij welke vrijwilligers passen, dat kan variëren van het uitlaten van de hond tot het doen van boodschappen en klusjes in en om het huis.

Welzijn op recept
Er is een nauw samenwerkingsverband tussen het sociale wijkteam, het gezondheidscentrum en diverse organisaties in de buurt. Het sociale wijkteam brengt de huisartsen wekelijks op de hoogte van de vorderingen in Welzijn op recept, dit is een verwijsrecept van de huisarts om hun cliënten te stimuleren aan een beweeginterventie mee te doen. Een ander mooi initiatief is een enquête die de huisartsen onder de ouderen hebben uitgezet. Hier kwamen profielen uit voort van relatief fitte ouderen die andere ouderen willen helpen en van ouderen die juist hulp nodig hebben. Het sociale wijkteam en het gezondheidscentrum proberen zo mensen aan elkaar te verbinden: de een kan de ander helpen!

Zelfstandig wonen
Gemeente Lelystad is verantwoordelijk voor het zo lang mogelijk zelfstandig blijven wonen. De gemeente faciliteert hiertoe wijkvoorzieningen gericht op ontmoetingen, vervoer of maaltijden. Denk aan multifunctionele accommodaties waar een gezondheidscentrum, het sociale wijkteam en het buurthuis onder een dak zijn gebracht. Verder stelt de gemeente aanvullende voorzieningen beschikbaar (zoals rolstoel, traplift, scootmobiel of huishoudelijke hulp), maar hiervoor heeft men een indicatie nodig. Een voorbeeld hiervan is het logeerhuis op de stadscamping van Lelystad dat de gemeente ter beschikking stelt. Hier kunnen mensen met dementie een weekje vakantie houden, verzorgt door vrijwilligers.

Geriatrische revalidatie
Uitgangspunt bij ouderenzorgorganisatie Coloriet is plezier als waarde; als iedereen plezier heeft, is de zorg beter. De missie is samen kleur geven aan waardevol leven. Het is een samenspel van zorgprofessionals, cliënten, vrijwilligers en familie. Het bezoek aan Laarstaete richt zich op de geriatrische revalidatie als voorbereiding op het weer thuis kunnen wonen na een operatie of ziekbed. Cliënten hebben bijvoorbeeld een hersenbloeding/-infarct, een nieuwe heup of knie, of hart-/vaatproblemen gehad en hebben intensieve begeleiding nodig bij het herstel. Voor hen staat een team klaar met verpleegkundigen, verzorgenden, artsen, fysio-/ergotherapeuten, logopedisten en diëtisten. Op de revalidatieafdeling verblijven 32 cliënten gemiddeld acht weken, waarna 90% weer naar huis kan en 10% naar een verpleeghuis gaat.

Samenspel tussen zorgaanbieders
Ieder jaar maken zorgorganisaties, zorgverzekeraars en het zorgkantoor afspraken over geld, volume en kwaliteit. Kwaliteit wordt hierbij steeds belangrijker. Dit wordt vastgesteld op basis van documenten, registraties en werkbezoeken. Zo praat het zorgkantoor met cliëntenraden en kijkt naar Zorgkaart.nl, waar de ervaringen van cliënten over de kwaliteit van de zorg wordt weergegeven. Kortom, een samenspel tussen zorgaanbieders om tot goede (ouderen)zorg te komen.

De Japanse delegatie vond de werkbezoeken zeer informatief en inspirerend. Vooral de diversiteit aan activiteiten door vrijwilligers en professionals om ouderen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te laten wonen maakten indruk. Ook de organisaties die hun deuren openstelden hebben dit zo ervaren. Dat we veel van elkaar kunnen leren is duidelijk gebleken.

Marieke van der Waal
Directeur Leyden Academy on Vitality and Ageing

Amerikaanse studenten op bezoek in Leiden

Amerikaanse studenten op bezoek in Leiden

Leyden Academy ontving vandaag een groep van vijftien enthousiaste pre-medical studenten van Union College in New York. De studenten toeren elk jaar in juli door de Verenigde Staten, Canada, Groot-Brittannië en Nederland om zich een beeld te vormen van hoe de gezondheidszorg internationaal is georganiseerd. In ons land voert de studiereis langs ziekenhuizen, gezondheidscentra, een instelling voor geestelijke gezondheidszorg en verslavingszorg. Ook Leyden Academy maakt onderdeel uit van het programma, inmiddels voor het vijfde jaar op rij.

Directeur Marieke van der Waal introduceerde de Leyden Academy en verzorgde een college over de structuur en financiering van het Nederlandse zorgstelsel in internationaal perspectief. Wetenschappelijk staflid Paul van de Vijver gaf vervolgens college over vitaal ouder worden en de grote invloed die onze fysieke en sociale omgeving hierop uitoefent. Tot slot konden de studenten aan den lijve ervaren hoe het voelt om ouder te zijn, door middel van het ‘verouderingspak’. Wat gebeurt er als je minder goed ziet en hoort, je minder stevig in je schoenen staat, alles meer kracht kost en je je handen niet kunt stilhouden? Voor deze fitte twintigers een confronterende ervaring.

Blog Skipr: Slim kopiëren op z’n Japans

Blog Skipr: Slim kopiëren op z’n Japans

Op 28 en 29 augustus 2017 ontvingen wij een afvaardiging van Seikei University, ILC Japan en het Institute for Health Economics and Policy (zie foto). De Japanners oriënteren zich op de Nederlandse ouderenzorg en bezochten in dit kader ook het Centrum Indicatiestelling Zorg, het Leids Universitair Medisch Centrum, zorginstellingen Topaz en Activite en de gemeente Leiden.

Marieke van der Waal, directeur Leyden Academy on Vitality and Ageing en ILC Nederland, schreef naar aanleiding van dit bezoek op 12 september 2017 een bijdrage op zorgblog Skipr. U kunt het artikel hier teruglezen. De integrale tekst van de blog vindt u hieronder weergegeven.

Slim kopiëren op z’n Japans

Japanse ouderen die hun honderdste verjaardag vieren, kregen tot voor kort een zilveren sake-kopje uitgereikt als erkenning voor hun bijdrage aan de Japanse maatschappij. Het aardigheidje is afgeschaft omdat het simpelweg onbetaalbaar werd: in 2018 bereiken zo’n 38.000 Japanners deze mijlpaal.

Nederland kent een vergrijzende bevolkingsopbouw, maar Japan spant de kroon. In 2013 was één op de vier Japanners ouder dan 65 jaar (tegen 17% in Nederland) en dit percentage stijgt door. De combinatie van een toenemende levensverwachting en lage geboortecijfers zorgt voor grote uitdagingen, waaronder het betaalbaar houden van de Japanse zorg. In 2013 maakte 1,9% van de Japanse ouderen gebruik van langdurige zorg en men verwacht dat dit in 2025 zal zijn gestegen naar 5,1%. De kosten voor de ouderenzorg worden voor 80% betaald uit belastingen en premiebetalingen door 40- tot 65-jarigen. De overige 20% wordt betaald door de ouderen zelf. Verhoudingsgewijs neemt het aantal werkenden af en groeit het aantal ouderen; een onhoudbare situatie. Japanners hebben de reputatie dat ze goed om zich heen kijken en slim kopiëren waar ze van kunnen leren. Dit geldt zeker ook voor het zoeken naar antwoorden op de vergrijzing. De hervormingen die men uitvoert zijn vaak gebaseerd op leermomenten uit andere landen, met bijzondere interesse in systemen (opzet, integratie en communicatie tussen betrokkenen), cure (verkorten ligduur, zorghotels, eerstelijnsverblijf), preventie (huisbezoeken, ondersteuning, voorzorg) en welzijn (ontmoetingsplekken, sportclubs, vrijwilligers).

Al sinds enkele jaren doet een groep Japanse wetenschappers onderzoek naar de wijze van financiering en organisatie van de ouderenzorg in Nederland, Denemarken, Duitsland en Engeland. Het onderzoek wordt gefinancierd door het Japanse ministerie van Gezondheid, Arbeid en Welzijn. Via gesprekken met deskundigen, vragenlijsten en casusbesprekingen leren de Japanners over onze wetgeving, de uitvoering daarvan en de betrokkenheid van organisaties, professionals en vrijwilligers. Tijdens hun laatste werkbezoek aan Nederland eind augustus bezochten ze onder meer het Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ), het LUMC, zorginstellingen Topaz en Activite en de gemeente Leiden. De Japanse delegatie was ook bij ons te gast, waarbij zij liet blijken onze huidige wetgeving voor goede zorg voor ouderen (ZVW, WLZ en WMO) ingewikkeld en verwarrend te vinden. Hun vragen onderstrepen de discussie die we in Nederland voerden voorafgaand aan de hervormingen, zoals het debat over financiering van de persoonlijke verzorging: vanuit de ZVW of WMO? De onafhankelijke indicatiestelling en indeling in zorgzwaartepakketten in de WLZ vinden de Japanners bijzonder interessant. Het verbaast hen wel dat de indicatiestelling voor persoonlijke verzorging niet in zo’n zelfde ‘keurslijf’ is gegoten en zij zijn benieuwd of de wijze van uitvoering bij eenzelfde casus kan verschillen. Dit geldt ook voor de uitvoering van de WMO. Vragen die ongetwijfeld voortkomen uit de Japanse normen en waarden gericht op gelijkheid en rechtvaardigheid.

Een eye opener voor onze Japanse gasten is onze sterke focus op de eigen verantwoordelijkheid. In Japan bepaalt de overheid vooral wat goed voor je is ten aanzien van preventie en voorzorg. Het meedoen aan preventieve activiteiten is een plicht. Vanuit huisbezoeken wordt bepaald of en welke voorzieningen nodig zijn. Ouderen in Nederland zijn zelfstandiger en laten zich niet voorschrijven of ze advies willen, blijven bewegen, zorg nodig hebben en dergelijke. Opvallend ten slotte is de bijzondere rol die de ergotherapeut in Japan vervult in de preventieve zorg, met als doel om achteruitgang te vertragen en onnodige incidenten thuis, zoals vallen, te voorkomen. In Nederland zijn ergotherapeuten nog vooral werkzaam in de intramurale ouderenzorg en is hun inzet in de thuissituatie veel minder vanzelfsprekend.

Het is interessant om te volgen welke elementen uit de Europese ouderenzorg de Japanners eruit pikken om hun eigen stelsel te verbeteren. Ook bij ons komt de situatie immers dichterbij dat het voor burgemeesters niet meer te behappen valt om bij iedere honderdjarige een taartje te komen eten.

Finse delegatie verkent Nederlandse ouderenzorg

Finse delegatie verkent Nederlandse ouderenzorg

Vanochtend ontvingen we bij Leyden Academy een delegatie van 13 Finse verpleegkundigen, fysiotherapeuten en welzijnswerkers. Naast hun werk volgen deze zorgprofessionals de masteropleiding Active Ageing aan de Karelia University of Applied Sciences in Joensuu, Finland. Zij bezoeken deze week Nederland om een brede blik te krijgen op hoe ouderenzorg in een ander Europees land is georganiseerd, na een eerder bezoek aan Griekenland in 2016.

Marieke van der Waal, directeur van Leyden Academy, presenteerde de master studenten een overzicht van de laatste onderzoeken en projecten van ons kennisinstituut. Wetenschappelijk staflid David van Bodegom deelde vervolgens de laatste inzichten op het gebied van vitaal en gezond ouder worden en nodigde de groep uit om zelf te ervaren hoe het voelt om ouder te zijn in het ‘verouderingspak’. De studiereis omvat ook bezoeken aan revalidatiehotel Topaz Revitel en het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC), die een innovatieve samenwerking zijn aangegaan op het vlak van geriatrische revalidatiezorg, zorgorganisatie Florence in Den Haag en een locatie van kleinschalig verpleeghuis De Herbergier.

Dansen met Parkinson, MS en reuma nu ook in Leiden

Dansen met Parkinson, MS en reuma nu ook in Leiden

Op het eerste gezicht denk je niet snel aan dansen bij mensen met een bewegingsbeperking zoals Parkinson, MS en reuma. Maar de ervaring leert dat dansen juist een positief effect op het ziektebeeld en op de dagelijkse handelingen heeft. Vanaf aanstaande woensdag start Dance for Health ook in Leiden met lessen, in samenwerking met Leyden Academy on Vitality and Ageing.

De bewegingsprogramma’s van Dance for Health worden al aangeboden in bijna 20 steden en bieden iedereen de mogelijkheid om zich gezonder en fitter te voelen. Dance for Health combineert kennis en ervaring uit de moderne dans, klassiek ballet en fysiotherapie. Door middel van dans, muziek en verbeeldingskracht wordt er aan balans, flexibiliteit, kracht, coördinatie en houding gewerkt.

“Dansen met Dance for Health is een verrukkelijke ervaring. Muziek die ontroert of vrolijk maakt brengt je in beweging en werkt helend op de beperkingen die het lichaam soms aangeeft.” – José Elshof, ambassadeur Dance for Health Leiden

De veel voorkomende symptomen bij mensen met een bewegingsbeperking zijn pijn, stijfheid, ontstekingen en vermoeidheid. Hier wordt aandacht aan gegeven tijdens de lessen. Zo kan ieder zijn of haar eigen kracht en mogelijkheden (her)ontdekken. Door op een verantwoorde manier grenzen op te zoeken – en niet te overschrijden – en de inspanningen aan te passen aan de mate van je beperking, beweeg je gelijkmatig.

“Dansen is heerlijk en het blijkt nog heilzaam ook. Bij Leyden Academy geloven we bovendien in de kracht van samen bewegen: dit is plezierig en je houdt het met elkaar langer vol.” –Joris Slaets en Marieke van der Waal, directie Leyden Academy on Vitality and Ageing

De lessen zullen vanaf 12 april a.s. wekelijks op woensdag van 10.30 tot 11.45 uur plaatsvinden bij Leyden Academy in het Poortgebouw-Zuid, kamer 0.15, Rijnsburgerweg 10, 2333 AA Leiden (tegenover het Centraal Station). Aanmelden voor een gratis proefmaand kan via info@danceforhealth.nl. Het lidmaatschap bedraagt daarna 35 euro per maand.