Vorige week dinsdag was de 1e editie van het uitverkochte Laatbloeiers festival in Tivoli, Utrecht. Wat een veelzijdig programma voor de 1.200 aanwezigen, met schrijfworkshops, familie-opstellingen, sing-a-long met Lust for life, dansen met Dance Connects en met Massada, op consult in de liefdespoli, boekenbar met signeersessies, handmassages, in gesprek met Anita Witzier en nog veel meer.
Wie kent mij?
Onze collega en onderzoeker Nina Conkova ging in gesprek met de 80-jarige Paul, die in 1975 vanuit Amerika naar Nederland emigreerde. Zijn vrouw overleed op jonge leeftijd en liet hem achter met twee jonge kinderen. Eerst wilde hij terug naar Amerika maar door een aantal dingen die op zijn pad kwamen, heeft hij dat toch niet gedaan. Nu is Paul blij hier oud te mogen worden. Hij vindt dat in Nederland veel solidariteit is en dat het zorgniveau erg hoog ligt. Wel voelt hij zichzelf na bijna 50 jaar nog steeds een migrant en voelt hij zich in een bepaalde mate onbegrepen. Niemand die hem van vroeger kent. Hij kan ook niet even langs zijn basisschool of het snoep uit zijn jeugd proeven. In de podcast-aflevering Mijn leven daar en hier die we eerder hebben gemaakt, vertelt Paul meer over zijn leven daar en hier. Welke keuzes heeft hij gemaakt en hoe bepaalde dit zijn leven? Hoe is hij zijn depressie te boven gekomen en blijft hij zichzelf prikkelen?
Mijn paradijs
Kleinkunst en variété zitten Karel de Rooij (Mini van Mini & Maxi) van kinds af aan in zijn bloed. In de hutkoffer van zijn moeder vond Karel affiches, foto’s en brieven van heel de familie tot overgrootvader toe, allemaal in de muziek en het theater. Altijd op zoek om grenzen te doorbreken van variété en concertzaal, tussen kleinkunst en grootkunst viert hij zijn 75e verjaardag met de jubileumvoorstelling Mijn Paradijs. Je leeft voor de toekomst, maar door terug te kijken begrijp je het pas.
Op de golven dansen wij
“Op de golven dansen wij, hoe wij gedreven door verlangens langs verlaten wegen gaan, om aan het einde weer alleen te staan.” Dit fragment uit een liedje Van Dik Hout vormde de rode draad voor een lezing-met-muziekfragmenten. Frits Spits realiseerde zich begin dit jaar dat het leven zo maar afgelopen kan zijn. Hij maakt aan de hand van Nederlandse nummers een bijzonder verslag van zijn leven. Muziek zet je aan het denken, voelen en huilen.
Wil je op de hoogte worden gehouden van of heb je tips voor een volgende editie? Mail info@laatbloeiers.nl.
Dit festival werd mede mogelijk gemaakt door onder andere UP Nederland en onze partner Jo Visser fonds.