Verborgen verbinding is een intergenerationeel verhalencollectief dat mensen verbindt, inspireert en dit vastlegt in verhalen. Het collectief, dat bestaat uit vijf jongeren en vijf ouderen uit Eindhoven heeft in het najaar van 2023 gewerkt aan het kunstzinnig vertellen van elkaars verhalen, onder begeleiding van stichting Watershed. Het streven van het collectief is om mensen verborgen verbindingen te laten ontdekken met onbekenden en in het beste geval onverwachte vriendschappen te faciliteren. De naam verborgen verbinding is gebaseerd op de verbindingen die de deelnemers zelf met elkaar hebben ervaren door naar elkaars verhalen te luisteren en vragen uit nieuwsgierigheid te stellen. “Achter elke vraag schuilt een verhaal, in elk verhaal zit een verbinding”, zo is de gedachte. Veel gedeelde ervaringen zijn generatie overstijgend en zijn vaak ‘onzichtbaar’ wanneer je elkaar niet kent.

Met elkaar in gesprek
Op 4 maart vond de afronding van de eerste fase van het project plaats. Voor de afsluitende bijeenkomst werden bewoners uit Eindhoven uitgenodigd om tijdens een diner in cultureel centrum Pand P meer te horen over het project én zelf ook ‘verborgen verbindingen’ te ervaren met andere aanwezigen. Gesprekken werden op gang gebracht door vragen die op het bestek, de servetten en de borden waren geschreven. Vragen als: ‘Wanneer vond je zelf dat je geen kind meer was?’ en ‘Wanneer zat je voor het laatst op je knieën?’ kwamen aan bod. De deelnemers van het project zaten verspreid aan de tafels en gingen samen met de genodigden in gesprek. Tussen de dinergangen door werden er gedichten door het collectief voorgedragen en tekeningen getoond die tijdens het proces waren gemaakt.

En nu door naar de volgende fase
In de volgende fase wil het collectief de ervaringen binnen de groep delen met een groter publiek. Er wordt iets ontwikkeld dat duurzaam is en kan blijven bestaan, ook zonder de aanwezigheid van het collectief. Wat en hoe precies, dat wordt nog samen onderzocht. We houden u op de hoogte!

Het project is een samenwerking met stichting Watershed en mede mogelijk gemaakt door het Jo Visser fonds. Wilt u meer weten over dit project? Stuur dan een mail naar Evelien Kelfkens: kelfkens@leydenacademy.nl.

 

Het Jo Visser fonds heeft een K.F. Hein stimuleringsprijs van € 7.500 voor de pilot ‘Bruggen Bouwen tussen Generaties’ ontvangen. In de pilot wordt opnderzocht hoe de emotionele eenzaamheid binnen migrantenfamilies kan verminderen door de intergenerationele relaties te verbeteren. De pilot wordt uitgevoerd door Leyden Academy on Vitality and Ageing.

In het project streven de initiatiefnemers naar een geheel nieuwe aanpak te introduceren voor de bestrijding van eenzaamheid onder migranten. Migranten zijn vaker en sterker sociaal en emotioneel eenzaam dan mensen wiens wieg in Nederland stond. Huidige initiatieven richten zich voornamelijk op het vergroten van sociale netwerken en daarmee zijn ze niet effectief in het verminderen van emotionele eenzaamheid.

Onze focus ligt juist op het verminderen van emotionele eenzaamheid door het verbeteren van intergenerationele relaties binnen migrantenfamilies in twee Utrechtse wijken, Kanaleneiland en Overvecht. In dit pilotproject streven we ernaar betekenisvol contact tussen tien Arabisch sprekende moeders en dochters te stimuleren waardoor hun relatie verbetert, eenzaamheid vermindert en het overall welbevinden bevordert.

De kennis en ervaring die we opdoen in dit pilotproject wordt vertaald naar een (gespreks)methodiek die in 2025 landelijk wordt verspreid. Hoewel dit pilotproject nog niet is bewezen, heeft het potentieel om de aanpak van eenzaamheid in de sociale sector te vernieuwen en in beweging te brengen. Het project was genomineerd voor de K.F. Hein Stimuleringsprijs 23/24. De prijs wordt om het jaar uitgereikt aan organisaties met vernieuwende, sociaal-maatschappelijke ideeën die de positie van kwetsbare groepen in de regio Utrecht verbeteren.

Stichting Limoenz kreeg het hoogste bedrag van € 12.500 voor de pilot ‘O! Maatje’ waar ze tijdens groepsactiviteiten jongeren met een licht verstandelijke beperking koppelen aan senioren.

Big Friends Utrecht wint € 7.500 voor het doorontwikkelen van de methodiek voor hun mentorprogramma ‘Tiener Littles’ specifiek gericht op tieners. Dit is een groep waar meer hulpvragen ontstaan en de organisatie graag op wil inspelen.

Stichting Common Frames wint € 7.500 voor de pilot ‘Toekomstmakers: mijn toekomst in Utrecht’, hierin gaan ze met jonge nieuwkomers films ontwikkelen onder begeleiding van professionele filmmakers. Via het maakproces vergroten ze (sociale) vaardigheden van jonge nieuwkomers en leggen verbindingen tussen hen en de Nederlandse maatschappij.

 

 

 

Eenzaamheid vormt een belangrijk sociaal-maatschappelijk probleem. De afgelopen jaren zijn er tal van nieuwe initiatieven gestart, gericht op het verlichten van eenzaamheid bij ouderen. Maar een klein deel daarvan richt zich specifiek op oudere migranten. Ouderen met een migratieachtergrond voelen zich echter vaker en sterker eenzaam dan ouderen die in Nederland zijn geboren. Ze hebben vaak te maken met een combinatie van problemen, zoals slechte gezondheid, armoede, stress, ervaren discriminatie, intergenerationele conflicten etc.

Interventie
De interventie ‘Samen tegen Eenzaamheid’ werkt vanuit co-creatie om 55-plussers met een migratieachtergrond met elkaar en hun omgeving te verbinden. Dit draagt bij aan het verminderen van eenzaamheidsgevoelens en aan het verbeteren van welbevinden. De initiatieven die uit deze interventie voorkomen, maken niet alleen een verschil in het leven van oudere migranten, maar ook stellen de geleerde lessen organisaties in staat om deze waardevolle aanpak zelf te organiseren en uit te voeren.

“Ik wil vaker komen, bijvoorbeeld twee keer per week. Zo voel ik me minder eenzaam. Ik wil bij de groep zijn. De groep is mijn familie geworden.” – Deelnemer, Utrecht

Symposium
Ter afronding van de jaarlange interventie organiseerden we vanmiddag samen met Stichting RCOAK bij het Bartholomeus Gasthuis in Utrecht het symposium ‘Samen tegen Eenzaamheid’. Tijdens het symposium zijn de resultaten en waardevolle lessen rond de mogelijke financiering, uitvoering, impact en verduurzaming van dit programma gedeeld. Tevens zijn deze opgenomen in een handleiding die stapsgewijze begeleiding biedt voor het opstarten, organiseren en uitvoeren van de sociale interventie ‘Samen tegen Eenzaamheid’.  De handleiding is bedoeld voor (migranten)organisaties, opbouwwerkers, sociaal makelaars, groepsbegeleiders en vrijwilligers in het domein van welzijnswerk.

“Ik was eerst bang. Ik ben nu een ander mens geworden. Ik ben vrolijk.” – Deelnemer, Utrecht

Geleerde lessen
De impact van deze interventie is in kaart gebracht door participerende observaties, informele gesprekken met de ruim zeventig deelnemers, gesprekken met project- en groepsbegeleiders, en door de inzet van de Most Significant Change-methode, waarin de onderzoeker, deelnemers en project- en groepsbegeleiders verhalen delen over de grootste verandering die de deelnemers zelf hebben ervaren. Dit alles toonde dat door het actief deelnemen aan de georganiseerde activiteiten er sterke nieuwe relaties tussen de deelnemers werden gevormd. Deze relaties werden gekenmerkt door diepe vriendschappen en een opmerkelijk gevoel van onderlinge steun, zowel praktisch (hulp met brieven) als emotioneel (elkaar troosten). De verbeterde relaties en ondersteuningsnetwerken hebben samen geleid tot blijdschap, rust en gezamenlijkheid. Er was een duidelijke verbetering in het emotionele welbevinden onder veel van de deelnemers. Wat betreft fysiek welbevinden gaven de deelnemers aan dat ze zich minder ziek voelden en minder vaak een beroep deden op medische hulp van de huisarts. Bovendien maakten deelnemers een persoonlijke groei door. Ze leerden en ervaarden wat het betekent om tijd voor zichzelf te maken. Daarbij hadden ze het gevoel beter te balanceren tussen hun rol binnen de familie en hun eigen persoonlijke behoeften.

Zoon: “Mama, je bent veranderd. Je bent niet thuis als ik bel en je vraagt mij niet meer waar ik blijf en wanneer ik thuis kom.” Moeder: “Ik denk nu aan mezelf.”

En nu?
Het is duidelijk dat deze interventie veelbelovende resultaten heeft opgeleverd. En alle organisaties willen doorgaan met het organiseren van bijeenkomsten voor migrantenouderen. Toch gaat het financieren ervan moeizaam en zijn aanvraagprocedures ingewikkeld. We hebben een template gemaakt die mogelijk behulpzaam kan zijn (klik op deze link).

Deze door Leyden Academy en Stichting RCOAK opgezette interventie is in 2023 uitgevoerd door Stichting Al-Amal, Stichting Attifa, Stichting ProFor, Stichting SPIOR en Marhaba/Wijkcentrum het Klokhuis in Utrecht, Amsterdam, Rotterdam en Amersfoort. Stichting Hofje Codde en Van Beresteyn en Fonds Sluyterman van Loo hebben het medegefinancierd.

Benieuwd naar de ervaring van een begeleider van SPIOR? Klik op deze link!

Leyden Academy neemt deel in een Europees project, genaamd Community Care Worker. Daarin ontwikkelen we lesmateriaal voor en bieden we inspiratie aan coördinatoren en vrijwilligers van buurtinitiatieven voor ouderen. Community Care Worker is een project speciaal gericht op vrijwillige coördinatoren die een steeds grotere rol vervullen bij de ondersteuning van ouderenzorg. Het project is gefinancierd door Erasmus+ en heeft tot doel het werk van de coördinatoren te ondersteunen en te professionaliseren.

Samen met diverse partners uit Nederland, Slovenië en Spanje zijn wetenschappelijke onderzoeksresultaten vertaald, ontwikkeld en omgezet naar bruikbare leermiddelen (een e-learning toolkit) om coördinatoren te ondersteunen in hun leerproces. Door ervaringen uit te wisselen en tools te ontwikkelen voor coördinatoren, profiteren meer kwetsbare ouderen in Europa van de activiteiten en diensten van de communities. Voorbeelden van lesmateriaal:

• stappenplan om een ontmoetingsplek voor ouderen op te zetten
• video om vrijwilligers te werven

Eind februari 2024 kwamen de partners bijeen in Slovenië om samen met coördinatoren het platform en het lesmateriaal te testen.

Met je Apple Watch of Garmin kun je tegenwoordig je eigen lichaam onder het vergrootglas leggen: bloeddruk, hartslag, slaapritme, stressniveau, je kunt van alles meten. Maar kunnen die wearables ook een rol spelen in het voorkomen van (ouderdoms)ziektes? Verouderingswetenschapper David van Bodegom over hoe slimme apparaten ons gezonder kunnen maken.

Meten is weten zeggen ze. Maar waarom zouden we zelf voor doktertje moeten spelen? 
‘De belangrijkste risicofactoren voor onze gezondheid zijn voeding en beweging. Dat weten we natuurlijk allemaal al jaren, maar toch gaat er ergens nog steeds niet goed. Ondanks de leefstijladviezen uit het Nationale Preventieakkoord om de Nederlander gezonder te maken – minder drinken, stoppen met roken, meer bewegen – leven we nog altijd te ongezond – 50 procent van de volwassen kampt met overgewicht. Willen we daar verandering in brengen, dan moeten we beter naar ons eigen lichaam kijken. Een wearable kan daarbij helpen.’

Kun je een voorbeeld geven van een wearable waarmee we naar ons eigen lichaam kunnen kijken?
‘Een goed voorbeeld van een wearable waarmee je direct kunt zien wat zich in je lichaam afspeelt, is een glucosepleister (CGM). Met die pleister kun je realtime je suikerspiegel monitoren en de effecten aflezen van wat je eet. Eet je een schaaltje cruesli, dan laat een grafiekje op je telefoon je onverbiddelijk de waarheid zien: een suikerpiek. Op de lange termijn kunnen die leiden tot nare ontstekingen in je lichaam. De kunst van het gezond blijven is dan ook om binnen de lijntjes te blijven door je voeding daarop aan te passen.’

Zijn er niet al genoeg diëten en voedingsadviezen?
‘Als consument worden we voortdurend op het verkeerde been gezet. Overal om ons heen zien we hippe drankjes en etenswaren die gezondheidsvoordelen beloven: 0%-zuiveldrankjes, biertjes zonder alcohol, ultra-processed food. Maar waar vetten en alcohol worden weggelaten, daar worden andere ingrediënten toegevoegd, zoals suiker. De meeste dieetadviezen en voedingsschema’s zoals de Schijf van Vijf zijn bovendien geformuleerd voor de gemiddelde Nederlander. Maar bestaat die wel? Recente voedingsonderzoeken laten zien dat ‘one size does not fit all’.

Dus een op maat gemaakt dieet voor iedereen?
‘Lichamen kunnen heel afwijkend reageren op een identieke maaltijd. Dat kun je met de glucosemeter vrij eenvoudig meten. Bij de ene persoon ontstaat na het eten van een koolhydraatrijke maaltijd bijvoorbeeld een piek, terwijl de suikerspiegel bij de ander in horizontale richting blijft bewegen. Dat hoeft niet te betekenen dat we met 7 miljard verschillende dieetadviezen moeten werken. Wel dat je zelf ongeveer kunnen bepalen in welke subcategorie je past. Een beetje zoals we dat doen met schoenmaten.’

Leyden Academy heeft als missie gezonder en gelukkiger oud te worden. Hoe kunnen wearables daaraan bijdragen?
‘Behalve de glucosemeter leveren andere wearables zoals smartwatches en smartphones relevante gegevens op over onze dagelijkse gezondheid. Met de meeste geavanceerde modellen kun je je hartslag meten, hoeveelheid beweging, valrisico, zuurstofverzadiging van het bloed – een belangrijke indicator voor infecties – slaapritme, hart-en vaatindictatoren zoals polsritme in rust, stressniveau en zelfs arteriële fibrillatie (FDA-gecertificeerd)detecteren. Door verstandig met je eigen gezondheid om te gaan en tijdig bij te sturen, kun je een bezoek aan de dokter of diëtist voorkomen.’

Is de dokter in de toekomst overbodig?
‘Waar we naartoe willen is dat we verhuizen van ziektezorg naar gezondheidszorg – al was het alleen maar om het zorgstelsel te ontlasten. Dat betekent dat we ziektes moeten voorkomen door gezonder te leven en voedsel te eten dat beter aansluit bij de wensen van ons lichaam. Voor een groot deel ligt die verantwoordelijkheid bij onszelf. Door de controle te houden over onze eigen gezondheid zetten we een grote stap. Maar de samenwerking tussen burger en zorgverlener is daarin de sleutel, want ook voor zorgprofessionals kunnen die zelfmeetgegevens van grote waarde zijn. Een mooi voorbeeld is The Box, ontwikkeld door LUMC cardiologie. Dat is een pakket met verschillende meetapparaten die door de patiënt thuis kunnen worden ingezet, zoals het meten van je bloeddruk of het maken van een hartfilmpje. Op die manier werken burger en zorgverlener samen aan een betere gezondheid of sneller herstel.’

Benieuwd welke slimme apparaten er al op de markt zijn en welke features jou kunnen helpen om  je gezondheid beter in kaart te brengen en zo nodig bij te sturen? Op de website van American Association of Retired Persons (AARP) vind je een overzicht van wearables (deze en deze) waarmee je o.a. het zuurstofgehalte in je bloed kunt meten, een hartfilmpje kunt maken en je bloedsuikerspiegel kunt monitoren. 

Over DuSRA-VOILA
DuSRA-VOILA is het grootste samenwerkingsverband van experts op het gebied van veroudering in Nederland. In het onderzoek heeft Leyden Academy on Vitality and Ageing de krachten gebundeld met acht onderzoeksinstituten en acht private partijen. DuSRA staat voor Dutch Society for Research on Ageing (of: Nederlandse Vereniging voor Verouderingsonderzoek), VOILA staat voor Vitality Oriented Innovations for the Lifecourse of the Ageing Society. Het team van verouderingsexperts onder leiding van Professor Eline Slagboom (LUMC molecular Epidemiology) doet onderzoek naar oplossingen die bijdragen aan gezond ouder worden en de functionele achteruitgang bij ouderen beperken zodat zij meer jaren in goede gezondheid kunnen doorbrengen. Regelmatig organiseren LUMC en Leyden Academy bijeenkomsten waarin de nieuwste ontwikkelingen op bepaalde gebieden met elkaar worden gedeeld en onderbouwd. In 2024 was er de bijeenkomst over wearebles en nieuwe biomarkers.

 

In Nederland wonen naar schatting zo’n 2 miljoen mensen met een achtergrond in voormalig Nederlands-Indië. Ouderen met een achtergrond in Nederlands-Indië ervaren regelmatig dat zorgverleners te weinig kennis hebben over hun historische en culturele achtergronden. Wat weer van invloed is op de kwaliteit van de zorgverlening omdat uitingen en gedrag onvoldoende worden herkend. Met name daar waar trauma’s uit de Tweede Wereldoorlog op hogere leeftijd of bij dementie als heftiger ervaren worden. ARQ Kenniscentrum Oorlog, Vervolging en Geweld en Stichting Pelita ontwikkelden de vijfdelige videoleerlijn ‘Begripvol zorgen – Echo’s uit Nederlands-Indië’, waarin met korte films wordt geschetst hoe met deze zorgvragen om te gaan.

Leyden Academy’s digital learning expert Marie-Louise Kok had een adviesrol bij de ontwikkeling van de video’s en de videoleerlijn.

Nieuwe videoleerlijn
In de video’s staan steeds de oudere zelf en de zorgverlener centraal. Zo is bijvoorbeeld te zien wat de relatie is tussen oorlogservaringen in Nederlands-Indië en gezondheidsklachten, het belang van kennis over culturele achtergronden in de communicatie met ouderen en waar de zorgprofessional rekening mee moet houden bij ouderen met dementie. Ook wordt kort uiteengezet over welke (ingrijpende) historische
achtergronden de zorgverlener kennis zou moeten hebben. Bekijk de trailer:

Wat en voor wie?
De videoleerlijn van vijf edities bevat naast korte video’s, (verwijzingen naar) extra informatie en praktische opdrachten. De videoleerlijn is bestemd voor zorgverleners in de eerste lijn, met specifieke aandacht voor het werk van huisartsen, praktijkondersteuners, casemanagers dementie en cliëntondersteuners. Maar het is ook breed inzetbaar in e-learnings, trainingen, lezingen en onderwijsprogramma’s voor andere extramurale zorgmedewerkers. Ook voor mantelzorgers en geïnteresseerde betrokkenen kan de leerlijn relevant zijn.

Hoe te volgen?

1. De playlist van 10 video’s in te vinden op YouTube. De meeste video’s zijn ca. 2,5 minuut.
2. Of meld je hier aan voor de vijfdelige videoleerlijn ‘Begripvol zorgen – Echo’s uit Nederlands-Indië’ met korte video’s, praktische opdrachten en verwijzingen naar meer informatie over het onderwerp. Je ontvangt deze dan automatisch in je mailbox.
3. Op 27 februari is er een lanceringsbijeenkomst in Den Helder. Meer informatie en aanmelden bij onderzoeker dr. Bertine Mitima-Verloop via b.verloop@arq.org.

Het onderzoek
Voorafgaand aan deze leerlijn werd uitgebreid onderzocht hoe de reguliere zorg beter kan aansluiten op de belevingswereld en zorgvragen van ouderen met een achtergrond in voormalig Nederlands-Indië. Zo bleek dat er behoefte is aan kennis over cultuur, geschiedenis, oorlogsverleden, en persoonsgerichte zorg bij trauma en dementie, om de kwaliteit van de zorg voor deze ouderen te verbeteren. Een ander essentieel punt dat uit het onderzoek naar voren kwam is het belang van vaardigheden op het gebied van intercultureel communiceren. ‘Begripvol zorgen – Echo’s uit Nederlands-Indië’ is een product van ARQ Kenniscentrum Oorlog, Vervolging en Geweld en Stichting Pelita en werd mede mogelijk gemaakt door het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport als onderdeel van de Collectieve Erkenning Indische Gemeenschap.

Op donderdag 29 februari 2024 organiseren we samen met Stichting RCOAK van 12.30-17.00 uur bij het Bartholomeus Gasthuis in Utrecht het symposium ‘Samen tegen Eenzaamheid’. Samen tegen Eenzaamheid is een interventie dat als doel heeft oudere migranten met elkaar én met hun omgeving te verbinden. Een initiatief dat niet alleen een verschil kan maken in het leven van oudere migranten, maar ook organisaties in staat stelt om deze waardevolle aanpak zelf te organiseren en uit te voeren. We zijn enthousiast om de eerste resultaten en waardevolle lessen rond de mogelijke financiering, uitvoering, impact en verduurzaming van dit programma met een breed publiek te delen.

Achtergrond
Eenzaamheid vormt een belangrijk sociaal-maatschappelijk probleem. Ouderen met een migratieachtergrond voelen zich vaker en sterker eenzaam dan ouderen die in Nederland zijn geboren. De afgelopen jaren zijn er tal van nieuwe initiatieven gestart, gericht op het verlichten van eenzaamheid bij ouderen. Maar een klein deel daarvan richt zich specifiek op oudere migranten. In dit opzicht onderscheidt Samen tegen Eenzaamheid zich. Deze interventie werkt vanuit co-creatie om oudere migranten met elkaar en hun omgeving te verbinden en zo bij te dragen aan het verminderen van eenzaamheidsgevoelens, en aan het verbeteren van welbevinden. Deze succesvolle interventie laat het belang zien van het inspelen op de behoeften van oudere migranten bij het aanpakken van dit maatschappelijke probleem.

Resultaten en waardevolle lessen
Tijdens het symposium bespreken we de opbrengsten én leerpunten van twee jaar Samen tegen Eenzaamheid. Parallel aan de realisatie van het programma liep een participatief onderzoek, dat veel inzicht heeft gegeven. Samen met de groepsbegeleiders en deelnemers van het programma zijn we enthousiast om de eerste resultaten en waardevolle lessen rondom financiering, uitvoering, impact en verduurzaming te delen. We zullen een handleiding presenteren, die organisaties in staat stelt om deze waardevolle aanpak zelf te organiseren en uit te voeren. Tevens verlenen we indien gewenst advies en (financiële) ondersteuning.

Doelgroep
De bijeenkomst is bedoeld voor welzijnsorganisaties, sociaal werkers en vrijwilligers in het domein van welzijnswerk, onderzoekers en beleidsmedewerkers. Ook nodigen we fondsen die hart hebben voor een meer inclusieve en verbonden wereld voor ouderen van harte uit.

Programma
12.30 uur – Inloop en lunch
13.00 uur – Blok I: Opening
13.55 uur – Blok II: Verdiepen in de succeselementen en impact
16.00 uur – In gesprek met het publiek
16.30 uur – Afsluiting met hapje en drankje
17.00 uur – Einde bijeenkomst

Heeft u vragen, mail dan met Nina Conkova: conkova@leydenacademy.nl of bel 071-5240960. Aanmelden kan tot 21 februari via info@leydenacademy.nl. Vol is vol!

In samenwerking met:

Met grote ambities om de patiëntenzorg te verbeteren en burgers te voorzien van hulpmiddelen om hun leven in goede gezondheid te leiden, komt een internationale groep deskundigen samen voor een tweedaagse workshop. Onder de titel “De toekomst van diagnostiek, over gepersonaliseerde preventie” wordt de Spark Impact Workshop gehouden op 10-11 januari 2024 op locatie van zorgverzekeraar Zorg en Zekerheid in Leiden.

Draagbare sensoren, metabolische biomarkers voor senioren en AI – ten behoeve van metingen van lichaamsfuncties – zorgen voor een steeds grotere datastroom en een mogelijke zorgkostenbesparing. Leefstijlwetenschappers buigen zich in de Spark workshop over mogelijkheden en effecten van dit soort toepassingen om gepersonaliseerde preventie voor gezondheidsbewuste patiënten en burgers mogelijk te maken.

De workshop heeft een format dat creativiteit naar boven haalt met onder andere multidisciplinaire ronde tafelsessies waar deelnemers zich buigen over diverse vraagstukken. Het doel is om samen krachtige en innovatieve concepten en netwerken te creëren, die kunnen worden ingezet voor een toekomstig beter leven van oudere patiënten en burgers.

De organisatie ligt in handen van het DusraVoila consortium, dat staat voor Dutch Society of Research on Ageing & Vitality Oriented Innovations for the Life course of the Ageing Society. Met o.a. Frans van der Ouderaa en David van Bodegom namens Leyden Academy. 

In onze kwartaalnieuwsbrief introduceren we een medewerker van Leyden Academy aan de hand van een actueel onderzoek of nieuwsfeit. Deze keer is dat aan Evelien Kelfkens, die sinds juli 2021 het team versterkt. Als onderzoeker is ze binnen het speerpunt Verbonden betrokken bij diverse projecten, waaronder Zorg voor de buurtvisites, Baanbreker, de Overgang van werk naar pensioen en een literair project in samenwerking met stichting Watershed.

Wat houdt Zorg voor de buurtvisites in?
Zorg voor de buurtvisites is een initiatief van Hetti Willemse en Ad van Elzakker, waarbij in verschillende buurten en wijken in Nederland wordt gekeken hoe deze leeftijdsvriendelijker gemaakt kunnen worden door kleine aanpassingen in de woonomgeving te maken. We wonen allemaal in een buurt. We leven er, worden er ouder en soms hulpbehoevender. Het is dan ook niet zo gek dat een kleine verandering in onze woonomgeving grote gevolgen kan hebben. Ook landelijk is er meer aandacht voor de buurt. Zo zijn gemeenten vanaf 2024 verplicht een woonzorgvisie op te stellen, waarbij de inrichting van de woonomgeving een belangrijk thema kan vormen.

Wat was jouw aandeel in dat initiatief?
Enkele maanden geleden begon ik aan een onderzoek naar Zorg voor de buurtvisites, met steun van stichting Hofje Codde en van Beresteyn. Samen met de initiatiefnemers heb ik drie buurtvisites uitgevoerd, in Leeuwarden, Arnhem en Den Bosch. Door mee te lopen en te kijken vanuit het perspectief “Is dit een plek waar ik mij thuis kan voelen?” heeft het mijn manier van kijken veranderd. Zo heeft het mij aangezet om te denken in mogelijkheden om de woonomgeving te veranderen. Ook besef ik mij dat de buurt een rol kan spelen in het voorkomen van zorgafhankelijkheid wat winst is voor zowel de bewoner als voor de zorg zelf. Wanneer ik door mijn eigen woonwijk in Breda loop, betrap ik mezelf erop dat ik automatisch met een andere blik naar mijn eigen buurt kijk. Maar hoe simpel het verbeteren van de buurt ook lijkt, in de praktijk kan het best ingewikkeld zijn.

Precies, waar te beginnen?
In het magazine Thuis voelen in de buurt – zelf aan de slag worden de onderzoekresultaten naar de meerwaarde van Zorg voor de buurtvisites weergegeven. Het magazine biedt praktische handvatten voor een leeftijdsvriendelijke buurt. Het helpt een vertaalslag te maken van visie naar praktijk. Daarnaast delen experts hun perspectief over hoe de leefomgeving kan bijdragen aan het langer thuis wonen en leeftijdsvriendelijke steden. Alle buurtvisite-ervaringen zijn trouwens terug te lezen op de website van ZorgSaamWonen. Doe er je voordeel mee!

Met welke (onderzoeks)projecten ga je je in 2024 bezighouden?
Naast een vervolg op de Zorg voor de buurtvisites, in samenwerking met stichting Thuis Voelen, heb ik allerlei leuke projecten in het verschiet, zoals Baanbreker. Dat is een door Hetisnetwerken.nl ontwikkeld programma om werkloze 45-plussers aan een baan te helpen. Om meer inzicht te krijgen in hoe de deelnemers het programma hebben ervaren, neem ik interviews af onder oud-deelnemers. Ook kijk ik naar eerdere interventies en voer ik gesprekken met werkgevers en HR-medewerkers over hun visie op de arbeidsmarkt en oudere werknemers. Verder zal in het begin van 2024 de eindpresentatie plaatsvinden van een literair project in samenwerking met stichting Watershed. In een collectief van jongeren en ouderen uit de omgeving van Eindhoven vertellen we elkaars verhaal op kunstzinnige wijze. Ik vind het heel bijzonder dat ik hier zelf als deelnemer mee heb mogen doen, ik heb veel van de persoonlijke verhalen geleerd.
In 2024 ga ik ook met senior onderzoekers Elena Bendien en Sonja Wendel aan de slag met de verdere analyse van de resultaten van de interviews en focusgroepen van het onderzoek over de transitie van werk naar pensioen. We willen in dit jaar ook graag een bijeenkomst organiseren met alle vrouwen die we hebben gesproken in de interviews en focusgroepen.

En de laatste vraag, heb je nog goede voornemens voor het nieuwe jaar?
Dat is een lastige, meestal hou ik mij toch niet aan de voornemens die ik voor mezelf heb opgesteld. Elk jaar heb ik als voornemen dat ik meer zou willen lezen (romans, literatuur) maar dat komt vaak onderaan het prioriteitenlijstje. Ik wil me wat meer verdiepen in kwantitatief onderzoek, waarvoor ik in 2024 al een cursus heb gepland. Ook wil ik graag meer inzichtelijk krijgen welke richting ik precies op wil qua onderzoek en waar precies mijn interesses liggen.